بررسی شیوه های برخورد با اختلالات رفتاری دانش آموزان دبیرستانهای پسرانه شهر اصفهان از دیدگاه مدیران و معلمان

در برخورد با انواع اختلالات کرداری روشهاوشیوه های مختلفی بکار گرفته می شود. این شیوه ها تابع نوع اختلال و متغیرهایی نظیر شغل ، سابقه کار، نوع مدرسه و در بعضی موارد ناحیه آموزشی است . براساس بررسیهای بعمل آمده روشهای آگاهی دادن ، نصیحت کردن ، تذکر و اخطار شفاهی بطور خصوصی و معرفی دانش آموز به ستادهای تربیتی کاربرد بیشتری داشته اند. روشهای اخراج یا انتقال به مدرسه دیگر، تهدید و تنبیه و بی اعتنائی نسبت به رفتار دانش آموز، از کمترین میزان کاربرد برخوردار بوده اند. بررسی مقایسه ای شیوه های برخورد با انواع اخنلالات کرداری و ملاحظه متغیرهای مورد بررسی ، نشان می دهد که شیوه ارشادی در تمام موارد نسبت به سایر شیوهها کاربرد وسیعتری دارد. موارد افتراقی به شرح زیر است : دربرخورد با اختلال «پرخاشگری »: مدیران تاکید بیشتری بر شیوه انضباطی داشته اند. دربرخورد با اختلال «نقض قوانین و مقررات و تخریب اموال مدرسه »: مدیران و معاونین بیش از معلمان برشیوه انضباطی تاکید نموده اند. پاسخ دهندگان دارای سابقه کار(14-5)سال و مدارس تحت پوشش ناحیه 2 آموزش و پرورش نیز برکاربرد این شیوه همرائی بیشتری داشته اند. دربرخورد با اختلال «گریز از مدرسه »: مدیران و معاونین مدارس بیش از معلمین برشیوه عدم مداخله تاکید نموده اند. پاسخ دهندگان دارای سابقه کار(14-5) سال و مدارس تحت پوشش نواحی 1 و2 آموزش وپرورش نیز برکاربرد این شیوه تاکید بیشتری نموده اند. دربرخورد با«اختلال پوشش و آرایش نامناسب »: مدیران بر شیوه عدم مداخله و معاونین برشیوه انضباطی تاکید بیشتری داشته اند. دارندگان سابقه کار(14-5) سال نیز برکاربرد این شیوه بیش از دیگران تاکید نموده اند. یافته های تحقیق نشان داده است که مدارس غیر انتفاعی و نمونه مردمی شیوه های سه گانه برخورد را بطور یکسان بکار می گیرند. بین معلمین دروس علوم انسانی و دروس علوم پایه در شیوه برخورد با انواع اختلالات کرداری تفاوت عمده ای وجود ندارد. آنان در درجه اول از شیوه ارشادی و سپس از شیوه های انضباطی و عدم مداخله استفاده می نمایند